Stilstaand water

Het politieke debat is stilgevallen en de gemeenteraad heeft dus alle tijd om zich bezig te houden met intern gedoe en onderling gekrakeel. Dat hebben we geweten! De politieke arena zelf vertoont ondertussen zorgwekkend veel overeenkomsten met het rimpelloze oppervlak van een zuurstofarme poel met stilstaand water. En iedereen weet wat er gebeurt als je daarin gaat roeren. Dat ruikt niet erg fris. Voor een daadkrachtig stadsbestuur dat ongestoord zijn gang wil gaan is het op de korte termijn misschien handig dat politieke en maatschappelijke tegenstand ontbreekt. Voor de lokale democratie is het op de lange termijn de dood in de pot.

De PvdA roept de gemeenteraad op om serieus aan het werk te gaan. Het is onze taak om scherp te zijn op de inhoud en er is niks mis mee als wij op niet mis te verstane wijze de degens kruisen als het gaat om onze politieke idealen. Met persoonlijke aanvallen en grote ego’s wensen wij echter geen rekening te houden. Wij hebben belangrijker zaken aan ons hoofd. En bovendien willen wij graag weer trots kunnen zijn op onze mooie stad in plaats van ons voortdurend te moeten excuseren voor de gênante voorvallen die afgelopen zomer het nieuws haalden. Aan het college vragen wij om het politieke debat niet langer uit te weg te gaan maar juist de discussie met de gemeenteraad op te zoeken op basis van een inhoudelijke visie en concrete voorstellen. Er is al teveel tijd verloren gegaan sinds de start van deze bestuursperiode. Het is de hoogste tijd voor het echte werk.

Politiek bedrijven, dat wil zeggen belangentegenstellingen bespreken om op een transparante manier tot eerlijke en democratische besluiten te komen, is in Alphen aan den Rijn momenteel niet aan de orde. Maar vergis je niet, achter de schermen wordt in het gemeentehuis hard gewerkt aan het doorvoeren van enorme veranderingen die grote groepen mensen direct gaan raken. En dat begint al in 2015. Dan gaat het over bezuinigingen op de ondersteuning van vrijwilligers en mantelzorgers, over het korten van culturele instellingen die wij als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen en over het perspectief op betaald werk van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. In gewone taal: het gaat over de toekomst van de verstandelijk beperkte horecamedewerkers van het Schoutenhuis, over de dementerende ouderen die gebruik maken van dagopvang, over hun partners die dan even op adem kunnen komen. En het gaat over de peuters met een taalachterstand die nu nog worden bijgespijkerd voordat ze naar de basisschool gaan of over de arbeidsgehandicapte jongere die straks niet meer terecht kan bij het UWV. En ja, het gaat ook over de schuldhulpverlener en de huishoudelijke hulp die chronisch tijd tekort komt om iedereen te helpen die zich tot de gemeente wendt voor hulp of advies. Het gaat over dreigend capaciteitstekort en het ontstaan van wachtlijsten. Allemaal zaken waarover we straks moord en brand schreeuwen als het te laat is. De vanzelfsprekendheid van deze verworvenheden is verleden tijd. Voor alles wat we willen behouden zullen we hard ons best moeten doen. En over wat we willen veranderen moeten we goed nadenken. Dat begint met inzicht in onze mogelijkheden. Hoe staan we er eigenlijk voor?

Als de belangrijke vragen niet worden gesteld krijgen we ook geen antwoorden. Zomaar een greep: wie kan zeggen welke doelgroepen wij volgend jaar nog gaan helpen bij het zoeken naar betaald werk? Wie weet op welke ondersteuning een geïsoleerd levende oudere nog mag rekenen? Wie begrijpt de keuzes in de uitvoering die op dit moment gemaakt worden? Het antwoord is simpel: niemand. Niemand heeft het grote plaatje en niemand weet of de bezuinigingen eerlijk worden verdeeld. Maar we praten er niet over. Laat staan dat we er ons druk over maken. Dat geldt voor de gemeenteraad en helaas ook voor de meeste maatschappelijke organisaties. Het is oorverdovend stil aan de kant waar de klappen vallen. En dan nog een vraag. Wie weet wat onze wethouders in de regio Holland Rijnland hebben afgesproken over de jeugdzorg of de maatschappelijke opvang van kwetsbare burgers? Dragen die afspraken eraan bij dat Alphen aan den Rijn de gemeente wordt die wij willen zijn of hebben wij pijnlijke compromissen moeten sluiten met grote gemeenten als Leiden en Katwijk?

Het politieke seizoen is weer begonnen. De PvdA-fractie is er klaar voor.