Rekenkamer lust of last?

Recent is in de raad afgesproken hoe de nieuwe raad de Rekenkamer functie wenst in te vullen. Opmerkelijk was de vergelijking met de Ombudsfunctie. Het moest absoluut onafhankelijk aldus de sprekers. Een vreemde vergelijking want de functie van de Rekenkamer is een wezenlijke andere dan die van de Ombudsman. Waar de ombudsman zich buigt over klachten over bejegening door de overheid houd de Rekenkamer zich bezig met onderzoek naar doelmatigheid, doeltreffendheid, rechtmatigheid en transparantie van het door het gemeentebestuur gevoerde bestuur. De Rekenkamer stelt de resultaten beschikbaar aan de Gemeenteraad en de resultaten zijn openbaar en in te zien door de burgers. Waarom de Raad middels 1 oppositie en 1 coalitie raadslid niet mag meekijken hoe de onderzoeken verlopen is mij een raadsel. De Rekenkamer blijft immers een onafhankelijk instituut die zelf bepaald waarnaar onderzoek gedaan wordt. De raad of college mag verzoeken om ergens onderzoek naar te doen, maar dat is het dan ook. Aan de andere kant wil men binnen de Rekenkamer zelf graag weten wat leeft binnen de raad, ze willen immers onderzoekswerk opleveren waar de raad iets aan heeft. Waar de PvdA fractie bij de Ombudsfunctie koos voor de landelijke ombudsman omdat op z’n minst de schijn van belangenverstrengeling dienst te worden voorkomen hebben wij bij de Rekenkamer gekozen voor het gemengde model, een relatie van 2 raadsleden kan het functioneren van de Rekenkamer ten goede komen en schaadt de onafhankelijkheid op geen manier. De wens om het budget van de Rekenkamer te beperken kon dan ook niet op onze steun rekenen. Het is geen last of verplicht nummer, nee het komt het raadswerk ten goede.