Wie waren er niet bij ‘Nieuw en Anders’

De gemeente moet niet achterover leunen, maar moet zich actief opstellen bij de inspraak van inwoners. Alleen met een actieve overheid komen de zorgen en wensen van alle inwoners vooral kwetsbare inwoners over het voetlicht. Gisteravond (7 mei ’14) was er een inspraakavond ‘Nieuw en Anders’ over de vernieuwingen binnen het sociale domein (zorg, jeugdzorg en werk). Het hoofdonderwerp, te weten zorg, kwam tijdens de inspraakavond nagenoeg niet aan de orde. Het ging over sport, sport en nog eens sport.
Het college is bezig met een ‘strategische heroriëntatie’ oftewel met het anders inrichten van het sociale domein (zorg, jeugdzorg en werk). Taken op het gebied van zorg, jeugdzorg en werk moeten anders georganiseerd worden, zodat deze taken veel effectiever en goedkoper worden uitgevoerd. Het vernieuwen van het sociale domein is een lastige opgave en is de uitdaging van deze raadsperiode. De wijze waarop het college informatie inwint over de vernieuwing van het sociale domein baart de PvdA zorgen. De PvdA vraagt zich namelijk af of alle problemen en zorgvragen op deze manier aan de orde komen.
College wil een ‘faciliterende overheid’ gaan vormen. Een overheid die reageert op de vragen uit de samenleving. Op het eerste gezicht een mooi streven! Waarom zou een overheid niet reageren op de vragen uit de samenleving? Ook de PvdA is van mening dat initiatieven van inwoners, voor zover mogelijk, ondersteunt moeten worden door de gemeente. Het gaat hier echter om inwoners die een (zorg)vraag kunnen formuleren. De PvdA kent ook inwoners die een dergelijke (zorg)vraag niet kunnen formuleren, zoals dementerende senioren, geïsoleerde en vereenzaamde inwoners, mishandelde kinderen etc. Deze inwoners komen niet naar een inspraakavond waar ze hun zorgen en wensen kunnen meegeven. Als ze wél waren gekomen, dan was de inspraakavond ‘Nieuw en Anders’ gegaan over het onderwerp waar het daadwerkelijk over had moeten gaan, te weten zorg. Kwetsbare inwoners die geen (zorg)vraag kunnen formuleren en die hun wensen niet kenbaar kunnen maken, hebben een actieve overheid nodig die zich inzet om de wensen en zorgen van inwoners met name kwetsbare inwoners te achterhalen. Door een faciliterende overheid oftewel het achterover leunen zullen kwetsbare inwoners het onderspit delven.