De gemeenteraad wil het niet eens weten
De gemeenteraad wil niet eens nadenken over de vraag of de hoeveelheid hulp die mensen in Alphen aan den Rijn krijgen wordt bepaald door wat zij nodig hebben of het bedrag wat “we” ervoor over hebben.
In de raadsvergadering van donderdag 28 mei werd het beleidsplan ‘Rijnstreek Werkt’ besproken. In deze beleidsnotitie staat hoe de gemeente Alphen aan den Rijn de Participatiewet gaat uitvoeren. Het gekozen scenario is dat de gemeente zich gaat inzetten op de mensen die veel arbeidspotentieel hebben maar minder eigen kracht (groep 2). De gemeente richt zich dus niet op met mensen die in meerdere of minderde mate kansrijk zijn op de arbeidsmarkt maar die wel over voldoende de eigen kracht beschikken (de groepen 1 en 3) en . Dat vinden wij terecht. Over het aanbod voor groep 4 –minimale de kansen op de arbeidsmarkt en er is veel ondersteuning nodig- maken wij ons grote zorgen. De gerichte ondersteuning voor de mensen met arbeidsbeperkingen (groep 5) is op zich positief al denken wij dat het college de financiële middelen die nodig zijn om dit op een goede manier te kunnen doen ernstig onderschat. Veel discussie was er over ondersteuning van (kwetsbare) jongeren (groep 6).
De motie jongeren steunden wij niet. Natuurlijk is het onacceptabel dat jongeren aan de kant blijven, maar geld dat ook niet voor de groep die blijkbaar als te oud voor de arbeidsmarkt worden gezien? De motie beschutte werkplekken steunden wij niet. Hoewel wij begrijpen dat het om financiële redenen verleidelijk is minder of zelfs helemaal geen beschutte werkplek aan te bieden aan de nieuwe doelgroep, willen wij dat Alphen zijn verantwoordelijkheid op dit punt neemt en gewoon doen wat er in de wet staat. Ook in het sociaal akkoord (werkgevers en vakbonden) zijn hier afspraken over gemaakt. Het zou een heel slecht signaal zijn wanneer onze gemeente zich daar niets van aantrekt. Zeker in een tijd dat er zoveel gevraagd wordt van reguliere bedrijven om werknemers met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans te geven. Bovendien, de gemeente krijgt geld van het Rijk voor de begeleiding van deze doelgroep en wij vinden dat het dan ook aan hen moet worden uitgegeven, dan maar niet te doen en in plaats daarvan meer mensen te helpen kan dit helemaal niet.
De motie gebruik expertise SWA steunden wij wel, sterker nog wij hebben er een motie naast gezet die oproept ” Verzoekt het college actief aan de slag te gaan met werkgevers om extra banen te realiseren. Een lokale werktop zou hiervoor het startschot kunnen zijn. Doel is om afspraken te maken over aantallen garantiebanen, werkervaringsplaatsen, beschut werkplekken en stages. Dit hangt nauw met elkaar samen en lukt alleen door goede samenwerking met private partijen. Daarbij te overwegen gebruik te maken van het netwerk van SWA om de samenwerking met de private partijen vorm te geven” Deze motie is aangenomen.
In het beleidsplan staat een belangrijke zinsnede; ”De inzet van instrumenten in de prognoses worden beperkt door de beschikbare middelen” Oftewel het geld dat het Rijk specifiek voor dit doel aan de gemeente overmaakt kunnen we gaan besteden, maar dan ook geen cent meer. Dus als meer mensen uit bijvoorbeeld groep 5 steun nodig hebben en de pot is leeg hebben ze pech gehad. Dit dan naast de mensen uit groep 4 die sowieso pech hebben gehad als ze niet terecht kunnen bij andere regelingen die voorhanden zijn binnen de gemeente.
De gemeenteraad bepaalt waar de gemeente geld aan uitgeeft, dat heet het budgetrecht. Als het college vindt dat voor het beheer openbaar gebied miljoenen extra nodig zijn beslist de gemeenraad hierover. Als het college de golfclub een financieel voordeel wil gunnen, is het de raad die besluit om dat wel of niet te doen. Uitgaande van het budgetrecht hebben wij een motie geschreven die eerst oproept om het precies in kaart te brengen wat nodig is geweest om vervolgens aan de raad voor te leggen of er extra geld nodig is of niet. Dat is immers een keuze die alleen de raad kan maken. De wethouder vond het een prima motie en wilde die uitvoeren. De meerderheid van de raad echter niet. De coalitiepartijen wezen de motie af, blijkbaar bang voor om de keuze gesteld te worden om meer geld uit te trekken om de Participatiewet naar behoren uit te voeren. Betreurenswaardig dat de politieke afspraak over de maximale kosten voor het sociale beleid in onze gemeente ertoe leidt dat men de kop in het zand steekt voor de mogelijke gevolgen. Harde politieke keuzes maken is één ding. Maar niet eens willen weten hoe die keuzes uitpakken is pas echt erg.
Gemeenteraad bijeen op 28 mei 2015.
Raad gehoord de beraadslaging,
Constaterende dat:
– Belangrijke voorzieningen waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een plek hadden gevonden al weg zijn of dreigen te verdwijnen;
Overwegende dat:
– Juist dit de plekken zijn die dringend nodig zijn;
Verzoekt het college een overzicht te creëren van initiatieven die in een kwetsbare positie zitten zoals het Schoutenhuis, de voorziening in Rijnhaven (waar Horizonkinderen werken) en eventueel andere voorzieningen die met sluiting worden bedreigd.
Bovendien een risico-analyse van de maatschappelijke effecten die hiermee gepaard gaan. Dit moet beschikbaar zijn bij de behandeling van de voorjaarsnota zodat de Raad kan kiezen om extra middelen toe te kennen;
En gaat over tot de orde van de dag.
Namens de PvdA-fractie
Wim Roest