Door op 11 november 2013

Kansen

13UitsnedeMijn oma heeft jaren gewoond aan de Potgieterlaan in Hazerswoude Rijndijk. Dat was lekker dichtbij de kleinkinderen. Ook voor mij was dat iedere dinsdagmiddag een plezier; een lekkere boterham met rookworst tijdens de middagpauze van school.

Dat zit er nu niet meer in. Nu ga ik iedere vrijdag sowieso een bakkie doen in Rijnzate, waar mijn oma nu woont. Dan hebben we het over van alles: gezondheid, de contacten in Rijnzate, wat ik deze week beleefd heb, over het verleden en ook over mijn opleiding.

Mijn oma is één van de laatste generaties die ‘als dubbeltje een dubbeltje bleef’. Althans, mijn oma heeft alleen de lagere school gedaan en heeft daarna jarenlang in de huishouding gewerkt. Ondertussen werkte mijn opa als vakman bij de PTT (voor jongeren net als ik: het huidige KPN). Op jonge leeftijd hadden ze een huurwoning in een hofje aan de Denneweg van de jaren ‘50  in Den Haag. Ze begonnen met een sinaasappelkist als bijzettafeltje. Op jonge leeftijd en met een ‘verboden liefde’ een bestaan opbouwen betekende hard werken en geld verdienen. Voor beiden.

Als ik met mijn oma praat rust er een zekere teleurstelling in mij. Wat als deze vrouw toch de opleiding had kunnen doen die ze verdiende? Wat als zij, net als ik, de kans had gekregen? Wat als zij ook de ruimte kreeg om haar talent te ontwikkelen? Zowel van haar omgeving als van de samenleving als geheel.

Mijn oma leest nu allerlei boeken over gezondheid en de verwerking van suikers in ons eten. Ze praat mij er iedere week graag over bij. Soms houdt ze me ook in de gaten: “let je een beetje op je eten?” (daarmee vooral doelend op de suikers in ons voedsel). De ‘drive’ die mijn oma over dit onderwerp heeft herken ik in mijzelf als het gaat om mijn passie voor Sociaal Raadsliedenwerk.

Zelf ben ik begonnen op het Vmbo en heb daarna het Mbo gedaan. Dit jaar hoop ik mijn Hbo studie af te ronden. Ik heb in de schoolvakanties op de kwekerij gewerkt en een krantenwijk gelopen. Nu heb ik een baan op Hbo-niveau. Inmiddels woon ik sinds dit jaar op mezelf met mijn partner in een koopwoning. Tevens heb ik meer dan redelijk meubilair, al zeg ik het zelf.

Ik heb op jonge leeftijd de mogelijkheid gekregen te laten zien wat ik in mijn mars heb. Ik heb de kans gekregen een bestaan op te bouwen. Zowel van mijn omgeving als van de samenleving. Wij leven in een samenleving waarin je meer kunt worden dan wat je (al) bent. Kijk naar mij, maar kijk ook naar mijn oma. Zij heeft geen carrière gehad, geen hoge opleiding gehad. Maar is dat erg? Nee, zij heeft hard gewerkt om de kans op een carrière door te geven aan haar kinderen en haar kleinkinderen. Los daarvan ontwikkelde zij haar passie en talent nog op latere leeftijd door het lezen van boeken et cetera

Als ik met mijn oma spreek, weet ik telkens waarom ik politiek actief ben geworden. Ook Alphen aan den Rijn moet een plek blijven om een bestaan op te bouwen. Om je talent te kunnen ontwikkelen. Om plezier te hebben. Om te leven.

Dat vraagt om een gemeente die zich inzet om er voor te zorgen dat je als jongere kunt werken of naar school gaat. Kortom dat je kansen krijgt en de kansen die je krijgt kunt gebruiken om je te ontplooien en mee te doen aan de samenleving.

Dat vraagt om een gemeente die ondersteuning biedt voor degene die dat nodig hebben. Want het is helaas een feit dat niet iedereen een gelijkwaardige start heeft in onze samenleving. Maar je kunt wel zorgen voor gelijke kansen. Daarom is het belangrijk dat de randvoorwaarden voor ontwikkeling van talent blijven bestaan: werk en opleiding. We moeten de Greenport maar ook onze maak industrie en transport en logistiek tsector blijven stimuleren. Tevens zal de nieuwe gemeente door moeten gaan met vergroening. Dat levert banen op en zorgt voor een gemeente waar innovatie centraal staat. Wij kunnen als nieuwe gemeente compleet zelfvoorzienend zijn in het opwekken en verbruik van onze energie. Er staat dus veel te gebeuren en dat wil de PvdA graag aanpakken.

Laatst zei mijn oma dat ze trots op me was. Maar eigenlijk is dat omgekeerd; ik ben trots op mijn oma. Zij is mijn drijfveer om in de politiek voor de PvdA actief te worden. Om ervoor te zorgen dat de ruimte voor het ontwikkelen van talent van mensen blijft. Door te knokken voor een gemeente waar je wilt wonen, wilt leven.